συγκαπηλεύομαι

Α

καπηλεύομαι μαζί με κάποιον άλλο («οὐδὲν ἠνέσχετο τοῑς καιροῑς συγκαπηλεύσασθαι», Φιλοστόργ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + καπηλεύω «εμπορεύομαι, διαφθείρω»].